Ενημερωτικό Έγγραφο Πολιτιστικών Τεχνών Ota Ward "ART bee HIVE" vol.23 + bee!

Εκδόθηκε την 2025η Απριλίου 7

τεύχος 23 για το καλοκαίρι

Το Ενημερωτικό Έγγραφο Πολιτιστικών Τεχνών Ota Ward "ART bee HIVE" είναι ένα τριμηνιαίο ενημερωτικό έγγραφο που περιέχει πληροφορίες για τον τοπικό πολιτισμό και τις τέχνες, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα από την Ένωση Πολιτιστικής Προώθησης Ota Ward από το φθινόπωρο του 2019.
"BEE HIVE" σημαίνει μια κυψέλη.
Μαζί με το ρεπόρτερ της ομάδας "Mitsubachi Corps" που συγκεντρώθηκε με ανοιχτές προσλήψεις, θα συλλέξουμε καλλιτεχνικές πληροφορίες και θα τις παραδώσουμε σε όλους!
Στο "+ bee!", Θα δημοσιεύσουμε πληροφορίες που δεν μπορούσαν να εισαχθούν σε χαρτί.

Καλλιτέχνης: Γλύπτης Motoyoshi Watanabe + μέλισσα!

Χώρος Τέχνης: Αίθουσα Ανάγνωσης Saito + μέλισσα!

Μελλοντική προσοχή ΕΚΔΗΛΩΣΗ + μέλισσα!

Η δημιουργία επίμονων εντυπώσεων και χώρων συνδέει ανθρώπους και χώρους. Αυτή είναι η δημόσια τέχνη.
"Γλύπτης Motoyoshi Watanabe"

Ένας γλύπτης που εδρεύει στο κτίριο-στούντιο "HUNCH" στη Νίσι-Καμάτα.Motoyoshi WatanabeWatanabe MotokaΚύριο θέμα του είναι η σχέση μεταξύ αστικού χώρου και ανθρώπων. Δημιουργεί γλυπτά κυρίως σε δημόσιους χώρους για να βοηθήσει τους ανθρώπους να συνδεθούν πνευματικά με τους αστικούς χώρους.

Ο Watanabe και το έργο του "SRRC #004" (2023) στο στούντιο στο HUNCH ⒸKAZNIKI

Νομίζω ότι η τέχνη και τα σκηνικά στην καθημερινή ζωή είναι σημαντικά.

Ο κ. Watanabe είναι γνωστός ως καλλιτέχνης δημόσιας τέχνης μεταξύ των γλυπτών του. Μπορείτε να μας μιλήσετε για τη δημόσια τέχνη και το θέμα σας «η σχέση μεταξύ αστικού χώρου και ανθρώπων»;

«Το Τόκιο είναι καθαρό, λειτουργικό και η πίεση της πληροφορίας είναι πολύ ισχυρή. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι στοιβάζονται σε όμορφα τρένα που μεταφέρονται ακριβώς στην ώρα τους. Το εσωτερικό των τρένων είναι γεμάτο με κρεμαστές διαφημίσεις. Μας δείχνουν συνεχώς πράγματα όπως: "Έτσι θα είναι η ζωή σου. Πρέπει να το αγοράσεις αυτό". Αναρωτιέμαι αν έτσι είναι ο αστικός χώρος για τους ανθρώπους.»Νομίζω ότι η παιχνιδιάρικη διάθεση, η αίσθηση ότι κάθε μέρα είναι διασκεδαστική, η προσκόλληση στην πόλη και η προσθήκη χρώματος στη ζωή κάθε ατόμου είναι σημαντικά. Συνδέει ανθρώπους και χώρους δημιουργώντας επίμονες εντυπώσεις και χώρους που διαφέρουν από τη λειτουργικότητα και τη λογική. Αυτό είναι η δημόσια τέχνη.

Είναι η τέχνη που εμπλουτίζει την καθημερινότητα.

«Είναι υπέροχο για τους λάτρεις της τέχνης να πηγαίνουν σε μουσεία και γκαλερί για να δουν την τέχνη που αγαπούν. Ωστόσο, αυτό ισχύει μόνο για λίγους εκλεκτούς. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν πάει ποτέ σε μουσείο ως παιδιά. Πιστεύω ότι η τέχνη και τα τοπία στην καθημερινή ζωή είναι σημαντικά στη σύγχρονη κοινωνία. Θέλω να εξερευνήσω την τέχνη και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να βιώνεται η τέχνη, ώστε να μπορούν να την απολαύσουν άνθρωποι που δεν έχουν επισκεφτεί ποτέ μουσείο ή γκαλερί.»」

«ΕΣΕΙΣ». (Shibuya MIYASHITA PARK 2020) φωτογραφία από τον Hiroshi Wada

Τα σχήματα των ζώων μπορούν να επικοινωνήσουν με πολλούς ανθρώπους, ξεπερνώντας τη γλώσσα, τη θρησκεία και τον πολιτισμό.

Γιατί πιστεύετε ότι υπάρχουν τόσα πολλά γλυπτά ζώων στα έργα σας;

«Δεν είναι επειδή αγαπώ τα ζώα. Είναι επειδή πιστεύω ότι η μορφή του ζώου μπορεί να επικοινωνήσει με πολλούς ανθρώπους, ξεπερνώντας τη γλώσσα, τη θρησκεία και τον πολιτισμό. Οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να ανθρωπομορφοποιούν μη ανθρώπινα πλάσματα, να προβάλλουν τα δικά μας συναισθήματα πάνω τους, να καθαρίζουν τον εαυτό τους, να δείχνουν συμπόνια για τους άλλους και να χρησιμοποιούν τη φαντασία μας για να αναπτύξουν μια ιστορία. Όταν φτιάχνεις ένα γλυπτό ενός ανθρώπου, καταλήγει να γίνεται κάτι άλλο. Στους ανθρώπους, συνδέονται διάφορες πολιτισμικές έννοιες, όπως η εποχή, το φύλο και η μόδα. Τα ζώα είναι ουδέτερα.»

Ανάμεσα στα ζώα, τα γλυπτά των χιμπατζήδων είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά.

«Κάνω επίσης έργα που απεικονίζουν αρκούδες, αλλά οι χιμπατζήδες είναι δομικά παρόμοιοι με τους ανθρώπους. Δεν είναι ζώα που περπατούν στα τέσσερα πόδια, αλλά μάλλον πλάσματα που μπορούν να περπατήσουν στα δύο πόδια και να χρησιμοποιήσουν τα χέρια τους. Είναι τα πιο κοντινά στους ανθρώπους, αλλά δεν είναι άνθρωποι. Οι χιμπατζήδες είναι τα πλάσματα με τα οποία οι άνθρωποι μπορούν πιο εύκολα να νιώσουν ενσυναίσθηση.»

Όσον αφορά το χρώμα, τα κίτρινα έργα ξεχωρίζουν.

«Νομίζω ότι το κίτρινο είναι ένα αισιόδοξο χρώμα, και το γεγονός ότι είναι κίτρινο το καθιστά ένα θετικό, αισιόδοξο γλυπτό.»Πρόσφατα χρησιμοποιώ φθορίζουσα κίτρινη μπογιά. Τα φθορίζοντα χρώματα είναι πολύ ενδιαφέροντα. Υπάρχει φως εκτός του ορατού φάσματος για τους ανθρώπους, όπως οι υπεριώδεις και οι υπέρυθρες ακτίνες, και τα φθορίζοντα χρώματα είναι φως που μετατρέπεται από το εξωτερικό του ορατού φάσματος σε ορατό φως. Δεν εκπέμπουν φως στο αρχικό χρώμα, αλλά μετατρέποντας την ενέργεια και αλλάζοντας το μήκος κύματος. Αρχικά, αυτή η μπογιά χρησιμοποιούνταν για να επιστήσει την προσοχή σε πράγματα, επομένως έχει καλή ορατότητα. Χρησιμοποιείται επίσης για ελικοδρόμια, επομένως είναι πολύ ανθεκτική. Είναι ιδανική για δημόσια έργα τέχνης που τοποθετούνται σε εξωτερικούς χώρους.

Φωτογραφία “SRR” από τον Kohei Mikami

Γίνεται δημόσιος χώρος επειδή είναι άνετος.

Τι σημαίνει δημόσιο;

«Το ότι υπάρχει ένας δημόσιος χώρος δεν σημαίνει ότι είναι και δημόσιος. Πρέπει να σκεφτείς τι θέλουν οι άνθρωποι και πώς μπορείς να τους κάνεις να νιώσουν άνετα. Ένας χώρος γίνεται δημόσιος επειδή είναι άνετος. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν πολλοί «δημόσιοι» χώροι που είναι απλώς ένας χώρος. Είναι σημαντικό να σκεφτούμε τι θα γίνει σε αυτόν τον χώρο, τι είδους άνθρωποι θα είναι εκεί και ποια συναισθήματα θα ήταν καλύτερα. Νομίζω ότι αυτή είναι η οπτική γωνία της τέχνης.»

«Βρείτε την ευτυχία μας» (Πόλη Zhongshan, Κίνα 2021) φωτογραφία από UAP

Δίνει επίσης νέες προοπτικές στους καθημερινούς χώρους.

Πείτε μας για το έργο σας που αφορά την ελεύθερη μετακίνηση μεγάλων γλυπτών στην πόλη.

«Η ανάπλαση της πόλης και ο αστικός χώρος αποφασίζονται ήδη από ανθρώπους που δεν είναι οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν την πόλη. Το ίδιο ισχύει και για τα δημόσια γλυπτά τέχνης. Μόλις ο καλλιτέχνης, ο πελάτης ή ο καλλιτεχνικός διευθυντής λάβει την απόφαση, δεν μπορεί να αλλάξει. Αλλά τι γίνεται αν ένα γλυπτό που βρίσκεται εδώ μετακινηθεί εκεί; Ζητάμε από τους ανθρώπους να δοκιμάσουν πώς αλλάζει το τοπίο. Μετακινώντας το γλυπτό, γίνονται εμφανείς διάφορες δυνατότητες για την πόλη. Γεννιούνται διαφορετικές αισθήσεις και συναισθήματα από το συνηθισμένο.»

Ποια ήταν η πραγματική αντίδραση;

«Ήταν πολύ καλό. Γινόταν όλο και πιο ενδιαφέρον και ήταν δύσκολο να αποφασίσουμε ποιο να διαλέξουμε. Διοργανώσαμε επίσης το φεστιβάλ στην πόλη Καμάτα στην περιοχή Ότα.»山車だしΈτσι είναι (γέλια). Είναι σημαντικό να αλλάζεις το σκηνικό που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε κάθε μέρα. Αυτό δημιουργεί νέες προοπτικές για τους καθημερινούς χώρους και κάνει τον καθένα πιο ευέλικτο. Νιώθω ότι έχουμε δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερο δέσιμο με την πόλη και τις αναμνήσεις.

ⒸΚΑΖΝΙΚΗ

Αν έχετε διασκεδάσει ή έχετε μια επιτυχημένη εμπειρία, αυτό μπορεί να σας βοηθήσει όταν οι καιροί δυσκολεύουν.

Πείτε μας για τα εργαστήρια που διοργανώνετε για παιδιά.

«Ξεκίνησα αυτό μετά τον Μεγάλο Σεισμό στην Ανατολική Ιαπωνία. Αμέσως μετά την καταστροφή, με έκανε να σκεφτώ τι είναι η τέχνη και τι κάνουμε. Πήγα στις πληγείσες περιοχές με τους φίλους μου και άκουσα πολλές ιστορίες. Ήταν σαφές ότι οι καιροί ήταν δύσκολοι για όλους και ότι ήταν δύσκολο να αφιερώσουμε πολύ από τον χρόνο μας στα παιδιά. Έτσι σκέφτηκα ότι ίσως θα μπορούσαμε να προσφέρουμε κάποια απόλαυση στα παιδιά μέσω της τέχνης και ξεκίνησα τα εργαστήρια. Θέλω τα παιδιά να βιώσουν την αγνή χαρά της δημιουργίας πραγμάτων. Πολλά πράγματα συμβαίνουν στη ζωή, αλλά αν έχετε έστω και μία ανάμνηση από κάτι που σας έκανε χαρούμενους ή πήγε καλά, μπορεί να σας βοηθήσει να ανακτήσετε δύναμη στις δύσκολες στιγμές.»Ακόμα και μετά την κατάπαυση της καταστροφής, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να ασχολούμαι με τα παιδιά που θα κουβαλήσουν στους ώμους τους τις μελλοντικές γενιές, γι' αυτό και συνεχίζω να διοργανώνω εργαστήρια για παιδιά σε διάφορα μέρη.

"Potan" (Παιδικό Πάρκο Ota City Yaguchi Minami 2009)

Η επικοινωνία είναι άμεση και ριζωμένη στην καθημερινή ζωή.

Πείτε μας τις εντυπώσεις σας από το Nishi-Kamata.

«Έχουν περάσει επτά χρόνια από τότε που έστησα το στούντιό μου εδώ. Η Νίσι-Καμάτα είναι η καλύτερη. Είναι μια πόλη γεμάτη μπαρ, αλλά δεν υπάρχει καμία ένδειξη βίας. Είναι κάπως ειρηνική. Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει επειδή έχει τις ρίζες της στην καθημερινή ζωή και η επικοινωνία είναι εύκολη. Είναι σε ανθρώπινη κλίμακα (γέλια). Απλώς κατεβείτε από τον κεντρικό δρόμο και θα βρείτε τη γύρω περιοχή. Αυτή η ποικιλόμορφη αίσθηση είναι πραγματικά ευχάριστη. Ένας τέτοιος χώρος είναι πολύ σημαντικός για μια πόλη.»

Τέλος, στείλτε ένα μήνυμα στους αναγνώστες μας.

«Χρησιμοποιούμε αυτό το στούντιο ως χώρο για το παιδικό μας εργαστήριο, Mo! Asobi. Το να έρχεσαι στο στούντιο ενός καλλιτέχνη είναι μια ενδιαφέρουσα εμπειρία και είναι διασκεδαστικό να βλέπεις κάθε είδους εργαλεία. Ακόμα και το να βρεις ένα εργαλείο που σου τραβάει την προσοχή θα σε βοηθήσει να διευρύνεις τον κόσμο σου. Ελπίζουμε να έρθετε να μας επισκεφθείτε.»

Προφίλ

Στο ατελιέ HUNCH, όπου παρατάσσονται διάφορα εργαλεία και εξοπλισμός ⒸKAZNIKI

Γεννήθηκε στην πόλη Ντέιτ του Χοκάιντο το 1981. Τα σημαντικότερα έργα του περιλαμβάνουν την προσέγγιση στο ιερό Χόντο Ινάρι, το Sarumusubi Sando (Γκίνζα, 2016), την συμβολική τέχνη του τοίχου από βράχους στο Πάρκο Μιγιάσιτα, το YOUwe. (Σιμπούγια, 2020) και το μεγάλο γλυπτό ύψους 5.7 μέτρων, Find Our Happiness (Ζονγκσάν, Κίνα, 2021).

ホ ー ム ペ ー ジ

Instagram

Πειραματικό Θέατρο ZOKZOK

Έρχεται στο Σαπόρο το καλοκαίρι του 2025. Γενικός Διευθυντής: Motoyoshi Watanabe
Έχει προγραμματιστεί να ανοίξει στην περιοχή Sousei East του Σαπόρο ως ένα συγκρότημα που συνδυάζει την τέχνη και το παιχνίδι. Καλλιτέχνες από διάφορους τομείς, όπως η μουσική, η μόδα και το θέατρο, θα συγκεντρωθούν για να αναπτύξουν ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνικών έργων.
Διεύθυνση: 7-18-1 Odori Higashi, Chuo-ku, Sapporo, Hokkaido

ホ ー ム ペ ー ジ

Θέλω να δημιουργήσω ένα μέρος όπου οι άνθρωποι μπορούν να συναντιούνται πρόσωπο με πρόσωπο και να συμμετέχουν σε δραστηριότητες.
«Αίθουσα Ανάγνωσης Σάιτο»

Η Αίθουσα Ανάγνωσης Saito άνοιξε τον Νοέμβριο του 2023 σε μια κατοικημένη περιοχή ανάμεσα στην εμπορική οδό Oshiro-dori και το Ιερό Hasunuma Kumano. Με πόρτες από γυαλί, δάπεδο από σκυρόδεμα και εμφανείς ξύλινες δοκούς, αυτή η ιδιωτική βιβλιοθήκη είναι μοντέρνα αλλά και κάπως νοσταλγική. Μιλήσαμε με τον ιδιοκτήτη, Sadahiro Saito, και τον γιο του, τον αρχιτέκτονα Yoshihiro Saito, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τον χωροταξικό σχεδιασμό.

Ολόκληρο το κατάστημα είναι σαν είσοδος, με ανοιχτή και ευάερη εμφάνιση.

Τα βιβλία δεν διαφέρουν από τα σκουπίδια αν απλώς τα βάλουμε στην άκρη. Αυτό θα ήταν σπατάλη.

Πείτε μας τι σας ενέπνευσε να ξεκινήσετε την Αίθουσα Ανάγνωσης Saito.

Γιοσιχίρο: «Ο πατέρας μου ήταν αρχικά δάσκαλος Ιαπωνικών. Είχε μια απίστευτη συλλογή βιβλίων από τότε που ήμουν παιδί. Υπήρχαν τόσα πολλά βιβλία που το σπίτι έγερνε προς τη μία πλευρά. Νοικιάσαμε μια αποθήκη, και ένα άλλο σπίτι ήταν επίσης γεμάτο με βιβλία. Τα βιβλία δεν διαφέρουν από τα σκουπίδια αν απλώς αποθηκεύονται (γέλια). Αυτό είναι σπατάλη. Σκέφτηκα ότι θα ήταν καλή ιδέα να τα δανείσω στους ντόπιους και να δημιουργήσω ένα μέρος όπου οι άνθρωποι θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν γύρω από βιβλία. Ήθελα ένα μέρος για να δουλέψω, αλλά το αρχικό έναυσμα ήταν ότι ήθελα όλοι να δουν αυτά τα πράγματα που σπαταλούνταν - τη συλλογή βιβλίων του πατέρα μου».

Από αριστερά: Γιοσιχίρο, Σανταχίρο και Χίκι.

Ένας μοντέρνος αλλά και νοσταλγικός και ζεστός χώρος

Δεν είναι αρκετά φανταχτερό για να το ονομάσουμε βιβλιοθήκη. Είναι λίγο ντροπιαστικό, γι' αυτό το ονόμασα αναγνωστήριο.

Γιατί επιλέξατε να το ονομάσετε Αναγνωστήριο αντί για Βιβλιοθήκη;

Σανταχίρο: «Ο αριθμός των βιβλίων που περιέχει και ο χώρος που διαθέτει δεν είναι αρκετά εντυπωσιακοί για να χαρακτηριστεί βιβλιοθήκη. Το θεώρησα λίγο ντροπιαστικό, γι' αυτό και το ονόμασα αναγνωστήριο (γέλια). Επίσης, το ονόμασα από το Αναγνωστήριο Γιαμαμότο*, ένα ιδιωτικό σχολείο για κλασικά κινέζικα έργα και φαρμακοποιία* που υπήρχε στο Κιότο στα τέλη της περιόδου Έντο».

Γιοσιχίρο: «Η Αίθουσα Ανάγνωσης Γιαμαμότο δεν ήταν απλώς ένα μέρος για διάβασμα, αλλά ένα μέρος όπου οι άνθρωποι μπορούσαν να συγκεντρωθούν, να ερευνήσουν και να μελετήσουν διάφορα πράγματα. Ονόμασα την Αίθουσα Ανάγνωσης Σάιτο επειδή ήθελα να γίνει ένας χώρος όπου θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν εκθέσεις και διάφορες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Άλλαξα το kanji από το «Σάιτο» σε hiragana επειδή δεν ήθελα να ακούγεται πολύ αυστηρό. Ήθελα να είναι ένα μέρος όπου θα μπορούσαν να έρχονται ακόμη και μικρά παιδιά, και όπου θα μπορούσαν να έρχονται και οι παππούδες και οι γιαγιάδες.»

Σανταχίρο: «Μπορείτε να διαβάσετε βιβλία εδώ, και είναι επίσης διαθέσιμα για δανεισμό. Τα δάνεια είναι δωρεάν και ισχύουν κατ' αρχήν για ένα μήνα.»

Η περίοδος δανεισμού είναι μεγάλη. Ακόμα και στις δημόσιες βιβλιοθήκες, είναι μόνο περίπου δύο εβδομάδες.

Γιοσιχίρο: «Δεν έχεις απαραίτητα πολύ ελεύθερο χρόνο για διάβασμα. Και τα σοβαρά βιβλία σαν αυτά εδώ χρειάζονται πολύ χρόνο για να τα διαβάσεις (γέλια).»

Παρακαλούμε, πείτε μας για τα είδη, τα έργα και τους καλλιτέχνες που χειρίζεστε.

Σανταχίρο: «Ήμουν δάσκαλος των κλασικών, επομένως υπάρχουν πολλά βιβλία που σχετίζονται με τα κλασικά. Υπάρχουν επίσης πολλά βιβλία αρχαίας ιστορίας, λαογραφίας και γεωλογικής ιστορίας.»」

Γιοσιχίρο: «Υπάρχουν γενικά βιβλία κοντά στην είσοδο και πιο εξειδικευμένα βιβλία προς το πίσω μέρος. Όσοι αγαπούν τα βιβλία τα λατρεύουν πραγματικά και χαίρονται να τα κοιτάζουν προσεκτικά. Έχω μια συλλογή από εξειδικευμένα βιβλία που σχετίζονται με το design και την αρχιτεκτονική. Υπάρχουν επίσης χαρτόδετα και καινούργια βιβλία κοντά στην είσοδο. Υπάρχουν επίσης βιβλία για παιδιά.»

Ένας χώρος καφέ με όμορφα πεύκα

Μια καρέκλα φτιαγμένη από παλιά θεμέλια

Νομίζω ότι το κλειδί είναι να μην το χρησιμοποιούμε για τον ίδιο σκοπό όπως πριν.

Ο σχεδιασμός του εσωτερικού και του χώρου είναι επίσης ελκυστικός.

Γιοσιχίρο: «Αρχικά ήταν ένα κανονικό σπίτι. Αν αφαιρέσετε το πάτωμα και την οροφή, γίνεται περίπου αυτό το μέγεθος. Τα ιαπωνικά κτίρια χωρίζονται σε δωμάτια, αλλά αν τα αφαιρέσετε όλα, μπορεί να γίνει ένας ενιαίος χώρος. Φυσικά, είναι ένα παλιό κτίριο, οπότε έχει προστεθεί κάποια ενίσχυση, αλλά νομίζω ότι η χρήση του ως ένα δωμάτιο θα ανοίξει πολλές δυνατότητες. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εκδηλώσεις ή βραδιές κινηματογράφου. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν ακόμα πολλά άδεια σπίτια στο Τόκιο και οι άνθρωποι δυσκολεύονται με αυτό. Σκεφτόμουν για πολύ καιρό αν θα μπορούσα να δημιουργήσω ένα πρωτότυπο που θα απαντούσε σε αυτό το ερώτημα. Δεν ξέρω αν τα κατάφερα, αλλά με αυτή την ιδέα σχεδίασα αυτό το μέρος.»

Μπορείτε να μας μιλήσετε για την επαναχρησιμοποίηση παλιών σπιτιών;

Γιοσιχίρο: «Νομίζω ότι το κλειδί είναι να μην το χρησιμοποιήσουμε για τον ίδιο σκοπό όπως ήταν αρχικά. Είναι αρκετά δύσκολο να χρησιμοποιήσουμε ένα άδειο σπίτι ως κατοικία. Η απόδοση είναι εντελώς διαφορετική από τις τρέχουσες κατοικίες. Όλοι σκέφτονται: «Ένα νέο διαμέρισμα ή συγκρότημα κατοικιών θα ήταν καλύτερο». Ωστόσο, ένας δημόσιος χώρος σαν κι αυτόν δεν χρειάζεται την απόδοση μιας κατοικίας. Μπορεί να ανεχθεί λίγη ζέστη ή κρύο και είναι μια χαρά ακόμα κι αν δεν υπάρχουν υδραυλικά. Νομίζω ότι μερικοί άνθρωποι θα δίσταζαν λίγο να ζήσουν σε αυτόν. Θα ήταν εύκολο να τον επαναχρησιμοποιήσουμε ως χώρο εργασίας, μια βιβλιοθήκη σαν κι αυτή ή ένα καφέ. Νομίζω ότι ιδέες σαν κι αυτή είναι απαραίτητες.»

Χώρος εκθέσεων και εκδηλώσεων στον δεύτερο όροφο

Η έναρξη λειτουργίας της Αίθουσας Ανάγνωσης Saito μας βοήθησε να συνδεθούμε με την τοπική κοινότητα.

Εκτός από τις δραστηριότητες της βιβλιοθήκης, ποιες άλλες εκδηλώσεις διοργανώνετε;

Γιοσιχίρο: «Υπάρχει και ένας δεύτερος όροφος εδώ. Πέρυσι, κατά τη διάρκεια της Χρυσής Εβδομάδας, χρησιμοποιήσαμε τον δεύτερο όροφο ως γκαλερί για να διοργανώσουμε μια εκδήλωση και έκθεση του φωτογράφου και συγγραφέα Σιμίζου Χιρόκι* με τίτλο «Αίθουσα Ανάγνωσης Φωτογραφιών». Το θέμα ήταν ότι οι φωτογραφίες είναι κάτι που διαβάζει κανείς και τα βιβλία είναι κάτι που κοιτάζει κανείς, και διοργάνωνε εργαστήρια για το πώς να βλέπεις φωτογραφίες και πώς να βρίσκεις βιβλία. Το χρησιμοποιούσαμε ως γκαλερί κατά τη διάρκεια της ημέρας, και το βράδυ ο Σιμίζου διοργάνωνε ομιλίες προσκαλώντας καλλιτέχνες και συγγραφείς με τους οποίους ήθελε να μιλήσει. Μετά από αυτό, το μετατρέψαμε σε μπαρ το βράδυ και όλοι μιλούσαν ξανά πίνοντας ποτά. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη εκδήλωσή μας μέχρι σήμερα, και ήταν αυτή όπου μπορέσαμε να κάνουμε στο έπακρο αυτό που θέλαμε να κάνουμε. Ήταν αυτή που μου άφησε τη μεγαλύτερη εντύπωση. Όσο για τις μικρότερες εκδηλώσεις, διοργανώνουμε προβολές ταινιών δύο φορές το μήνα.»

Ποιος επιλέγει τις ταινίες που θα προβληθούν;

Σανταχίρο: (Με βάση τις απόψεις των τακτικών θεατών) «Εγώ είμαι αυτός που το κάνει αυτό. Κάνουμε συνομιλίες μετά τις προβολές. Υπάρχουν πολλοί κοινωνικοί και ιστορικοί παράγοντες που είναι συνυφασμένοι με το φόντο μιας ταινίας. Διαφορετικοί άνθρωποι έχουν διαφορετικές απόψεις για μια ταινία. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να μιλάς με ανθρώπους που έχουν δει την ίδια ταινία.»

Ποιες ήταν οι αντιδράσεις των ντόπιων από τότε που μετατρέψατε το σπίτι σας σε αυτόν τον χώρο;

Σανταχίρο: «Αυτό το μέρος είναι εντελώς ορατό από έξω. Μέσα, υπάρχουν σειρές από βιβλιοθήκες γεμάτες με βιβλία. Οι άνθρωποι έρχονται και κοιτάζουν με περιέργεια, αναρωτώμενοι τι στο καλό χρησιμεύει αυτό το μέρος, αλλά λένε επίσης ότι είναι δύσκολο να μπει κανείς. Φωνάζω τους ανθρώπους που σταματούν, λέγοντας: "Παρακαλώ μπείτε μέσα". Αυτή η περιοχή αστικοποιείται και δεν έχω καμία σχέση με τους γείτονές μου. Αν μετακομίσω δύο ή τρία σπίτια μακριά, είναι σχεδόν αδύνατο να καταλάβω τι συμβαίνει (γέλια).»

Έχετε παλιούς φίλους ή γνωστούς εκεί;

Σανταχίρο: «Δεν έχω πλέον πολλούς παλιούς γνωστούς. Το να ξεκινήσω την Αίθουσα Ανάγνωσης Σάιτο μου δίνει την αίσθηση ότι κατάφερα να κάνω κάποιες επαφές με την τοπική κοινότητα. Μένω εδώ από τότε που ήμουν στο γυμνάσιο. Αυτή η πόλη ήταν πάντα απλή και αυτό δεν έχει αλλάξει, αλλά ο αριθμός των διαμερισμάτων και των συγκροτημάτων κατοικιών έχει αυξηθεί δραματικά. Υπάρχουν πολύ περισσότεροι άγαμοι άνθρωποι, άνθρωποι που έχουν μετακομίσει μακριά από το σπίτι για δουλειά, νέοι και ξένοι. Δεν υπάρχει σχεδόν καμία αλληλεπίδραση με τους γείτονες. Νομίζω ότι αυτή είναι η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε.»

Θα ήταν υπέροχο αν οι άνθρωποι μπορούσαν να συνδεθούν μεταξύ τους συμμετέχοντας σε πολιτιστικές δραστηριότητες.

Πείτε μας για τις μελλοντικές σας εξελίξεις και προοπτικές.

Σανταχίρο: «Όπως είπα και νωρίτερα, οι σύγχρονοι άνθρωποι σπάνια έχουν κοινωνικές αλληλεπιδράσεις με τους γείτονές τους και είναι κατακερματισμένοι και απομονωμένοι. Νομίζω ότι πολλά πράγματα μπορούν να γίνουν στον διαδικτυακό χώρο, αλλά θέλω αυτό να είναι ένα μέρος όπου οι άνθρωποι μπορούν να συναντηθούν πρόσωπο με πρόσωπο στην πραγματική ζωή. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να έχουμε έναν άλλο κόσμο που είναι διαφορετικός από την καθημερινότητά μας. Αν και μπορεί να είναι μικρός, ελπίζω ότι αυτό το μέρος θα χρησιμεύσει ως βάση για πολιτιστικές δραστηριότητες και θα παρέχει ένα μέρος όπου οι άνθρωποι μπορούν να δημιουργήσουν συνδέσεις.»

*Αίθουσα Ανάγνωσης Γιαμαμότο: Κομφουκιανός ΙατρόςΓιαμαμότο ΦουζάνΓιαμαμότο ΧοζάνΈνα ιδιωτικό σχολείο άνοιξε στο Κιότο στα τέλη της περιόδου Έντο από, ο οποίος ήταν η βάση των σπουδών φυσικής ιστορίας στη δυτική Ιαπωνία.
* Φαρμακευτική βοτανολογία: Η μελέτη της φαρμακολογίας επικεντρώθηκε στα αρχαία κινεζικά φυτά. Εισήχθη στην Ιαπωνία κατά την περίοδο Heian και έφτασε στο αποκορύφωμά της κατά την περίοδο Edo. Επέκτεινε πέρα ​​από τη μετάφραση και την ερμηνεία κινεζικών βιβλίων βοτανολογίας και εξελίχθηκε σε έναν ακαδημαϊκό τομέα που στόχευε στη μελέτη φυτών και ζώων που προέρχονται από την Ιαπωνία, καθώς και στη μελέτη της φυσικής ιστορίας και της επιστήμης των προϊόντων.
*Hiroki ShimizuShimizuyukiΓεννήθηκε στην επαρχία Τσίμπα το 1984. Αποφοίτησε από το Τμήμα Κινηματογράφου και Νέων Μέσων στο Πανεπιστήμιο Τεχνών Musashino το 2007. Είναι φωτογράφος και γραφίστας. Νικήτρια του βραβείου Miki Jun το 2016. Νικήτρια του Μεγάλου Βραβείου στο Βραβείο Λογοτεχνίας R-2018 για Γυναίκες από Γυναίκες το 18 για το έργο "Tesaguri no Kokyuu".

Αίθουσα Ανάγνωσης Σάιτο

• Διεύθυνση: 6-6-1 nkt611 1F, Nishi Kamata, Ota-ku, Τόκιο
• Πρόσβαση/6 λεπτά με τα πόδια από τη γραμμή Tokyu Ikegami "Σταθμός Hasunuma"
• Ώρες λειτουργίας: Τετάρτη και Παρασκευή 14:00-18:00
  Σάββατο και Κυριακή 10:00-18:00
  (Καφετέρια) Μόνο Κυριακές 11:00-17:00 (τελευταία παραγγελία 16:30)
• Κλειστά: Τρίτες και Πέμπτες

ホ ー ム ペ ー ジ

Instagram

Μελλοντικές Προβεβλημένες εκδηλώσεις +bee!

Μελλοντική προσοχή ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ Μάρτιος-Απρίλιος 2025

Παρουσίαση των ανοιξιάτικων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων και καλλιτεχνικών σποτ που παρουσιάζονται σε αυτό το τεύχος.Γιατί δεν βγαίνεις για μια μικρή απόσταση για αναζήτηση τέχνης, για να μην πω τη γειτονιά;

Ελέγξτε κάθε επαφή για τις τελευταίες πληροφορίες.

Χρωματίζω την Καρδιά μου: Έκθεση Τέχνης και Χειροτεχνίας της ΣΤ΄ Δημοτικού του Δημοτικού Σχολείου Minemachi της πόλης Ota

Αυτό το έργο θα περιλαμβάνει μια έκθεση έργων που δημιουργήθηκαν από 6 μαθητές της έκτης τάξης από το Δημοτικό Σχολείο Minemachi του Ota Ward, με θέμα το "Kokoro Momo" (σχέδια της καρδιάς). Βασισμένο σε ένα ειδικό μάθημα που διδάσκει τη διαφορά μεταξύ μιας γκαλερί και ενός μουσείου τέχνης, οι μαθητές θα βιώσουν στην πράξη τη διαδικασία σχεδιασμού μιας έκθεσης σε μια γκαλερί. Επιπλέον, ο ζωγράφος δυτικού στιλ Inoue Juri, απόφοιτος του σχολείου και ενεργός στον Σύλλογο Τέχνης Shudaika και στον Σύλλογο Καλλιτεχνών του Ota Ward, θα συμμετάσχει επίσης στο μάθημα, και θα υπάρχει μια χορηγούμενη έκθεση με το ίδιο θέμα.

Ο κόσμος συνδέεται με τη μουσική ~Μια μέρα για να γνωρίσετε την Αφρική~
African LIVE για παιδιά και ενήλικες

Μια μεγάλη ποικιλία από αφρικανικά όργανα εκτίθεται! Υπάρχει ρυθμός, υπάρχει χορός, υπάρχει τραγούδι. Μια ζωντανή παράσταση όπου μπορείτε να νιώσετε το μοναδικό groove με όλο σας το σώμα.

Daisuke Iwahara

お 問 合 せ

Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Δημόσιας Ακοής, Τμήμα Πολιτισμού και Προώθησης Τεχνών, Σύλλογος Πολιτιστικής Προώθησης Ota Ward